تا دانش: سال سرمایه گذاری برای تولید
 
مطالب
 
امیدواریم مطالب و محصولات ارزشمندی در اختیار شما عزیزان قرار داده باشیم.

search

دموکراسی در آیین بودا

توضیحات کوتاه:

دموکراسی در آیین بوداآیین بودا نظامی دینی است بر شالوده آموزه بودای تاریخی، سیدارته، گئوتمه و تبت. از این سه شاخه، شاخه تیرهواده که دارنده بخشی از نظریه اصلی است، ...

توضیحات:

دموکراسی در آیین بودا
آیین بودا نظامی دینی است بر شالوده آموزه بودای تاریخی، سیدارته، گئوتمه و تبت. از این سه شاخه، شاخه تیرهواده که دارنده بخشی از نظریه اصلی است، همراه با شکل های اولیه نهادهای دینی آن، در متن دموکراسی از اهمیت خاصی برخوردار است.

نفوذ سیاسی جدید
آیین بودای تیرهواده در طی تاریخ طولانی اش عمیقا درگیر توسعه و مشروعیت قدرت سیاسی در سری لانکا، برمه (میانمار)، تایلند، لائوس و کامبوج بوده است. در تاریخ پس از جنگ جهانی دوم، آیین بودا بر طبق قانون اساسی کشورهای سلطنتی مستقل تایلند و کامبوج، تبدیل به یک دین دولتی شد، در حالی که سری لانکا و برمه بر سر این مسئله قانونی که آیا باید به آیین بودا، به مثابه یک دین دولتی، یک پایگاه ممتاز اعطا شود یا نه، دچار بحران های سیاسی سختی شدند. در طی نخستین سال های استقلال سری لانکا و برمه، این مسئله به ترور رهبران سیاسی و سقوط حکومت ها منجر شد. به نظر می رسد که در چین نوین شکل های چینی آیین بودای مهایانه که فقط یک مؤلفه از سه گانه دینی چینی، یعنی آیین کنفوسیوس، آیین بودا و آیین دائو هستند نقش محدودی در میدان سیاسی داشته اند. شاید به استثنای جنبش های معترض سیاسی، مانند آنچه در ویتنام رهبانان بودایی برای اعتراض به جنگ ویتنام در دهه 1960 دست به خود سوزی می زدند، قسمت اعظم فرقه های بودایی مهایانه آسیا به سیاست بی اعتنا هستند. سوکا گکایی یک استثنا است. این سازمان بودایی غیرروحانی ژاپنی جهت گیری سیاسی نیرومندی دارد. از طرف دیگر، آیین بودای تبت از نظر تاریخی منش سیاسی نیرومندی از خود نشان داده است. در آیین بودای تنتری، رهبر دینی در حکم رهبر سیاسی است، که نمونه اش دالایی لاما است. به طور کلی، ارتباط تاریخی تنگاتنگی میان آیین بودا و حکومت دموکراتیک نبوده است. با این همه، گرایش برخی اصول آیین بودا به آن است که از اعمال محدودیت های عمومی بر مراجع قدرت حمایت کند. یکی از اینها مفهوم دمه راجه است، که باز دارنده شاه از ستمگری است؛ دیگری مفهوم «برگزیده بزرگ» است، که شاه را ملزم می کند که نظم جهانی را به سود رعایایش حفظ کند. مفهوم دموکراسی را شکل دنیایی شده اصول اساسی کلام مسیحی خوانده اند. به عبارت دیگر، در حوزه دنیایی، قدرت کامله مردم و قانون گذاران حکومت دموکراتیک جایگزین خواست خداوند شده است. چگونه آیین بودا با این مفهوم غربی دموکراسی،که دیری است مورد احترام است، مرتبط شده است؟

انجمن بودایی
اصول آغازین آیین بودا یک جهت گیری نیرومند نخبه گرا داشت. این اصول نخست در هند به رهبانان تربیت یافته عرضه شد تا آنان را یاری کند که با تلاش خودشان به مقصد نهایی رهایی از رنج برسند. آیین بودا در این جستوجوی روحی نه پیش فرضی از یک خدا دارد و نه از یک منجی؛ اما به جای آن، رستگاری از طریق خود رهایی را عرضه می کند؛ چنان که به روشنی در یکی از شعرهای کتاب مقدس دمه پده آمده است: «تنها هر انسانی خود می تواند سرور خویش باشد؛ که می تواند از بیرون سرور او باشد؟» در زمینه کنونی می توان گفت که این حکم، که به وضوح بیان کننده احترام به شأن انسان است، شرط بنیادی دموکراسی است. اساس اجتماعی پیوستگی تاریخی آیین بودا، در شکل آغازینش، انجمنی بود معروف به سنگهه هدایت می کند. سنگهه در شکل اصلی اش نهادی خود مختار و دموکراتیک بود. هر عضوی از این پیکره خود مختار در تصمیم گیری بر سر سازگاری گروه با وینیه نظر می داد و حق داشت نظراتش را در مورد اداره روزانه اجتماع دیر نشین بیان کند. اختلافات درون سنگهه بر طبق وینیه حل و فصل می شد. مجموعه ای از قواعد برای رهبانان بودایی، که هسته وینیه را نشان می دهد، فهرستی به دست می دهد مشتمل بر هفت مورد حل و فصل شکایت درباره گناهان، از جمله «ابطال شکایت از طریق حکم اکثریت». این عمل شبیه به اصل حکومت اکثریت در تصمیم گیری دموکراسی غربی است. اعضای سنگهه، بیکو خوانده می شوند که به معنای «دریوزه کننده غذا» است. به طور سنتی، رهبانان از نظر اقتصادی تولید کننده نبودند و برای معیشتشان به خیرات «خانه خدایان»، وابسته بودند. چنین اجتماعاتی که از نظر مادی وابسته بودند، قابل اعتمادترین حامیانشان را در بین شاهان بودایی پیدا می کردند. اینان سوگند یاد می کردند که آسایش مادی و نیز اخلاقی رهبانان را فراهم کنند. اما ارتباط بین شاه و سنگهه یکطرفه نبود، بلکه دوجانبه بود، به این معنا که حمایت شاه از سنگهه کمک می کرد که حکومتش مشروعیت پیدا کند. هر شاه بودایی می توانست خود را «مدافع دوستدار ایمان» و تأمین کننده اجتماع رهبانان اعلام کند و از این طریق مشروعیت سیاسی اش را تقویت کند؛ چرا که این اجتماع بدون حمایت او از میان می رفت.

تایلند و سنگهه جدید
تایلند برجسته ترین نمونه را در این زمینه که آیین بودا چگونه در توسعه دموکراتیک مؤثر بوده است، به دست می دهد. سنگهه باستانی ساختار قرص و محکمی نداشت. سازمانش تنها چنین مراتبی داشت: مثل راهب پیش کسوت و تازه کار، بیکوی مشرف کامل و نومرید، استاد و شاگرد. اجتماعات جدید عموما ساختار محکمی دارند. یک سنگهه راجه ( «شاه» یا فرمانروای سنگهه)، در رأس قرار می گیرد و شورایی از رهبانان پیش کسوت او را یاری می کنند. در طی یک دهه بعد از انقلاب مشروطیت 1932، سنگهه تای (تایلندی)، به تقلید از نهادهای دموکراتیک غیر دینی، که تازه شناخته شده بودند، تجدید نظری را در ساختار اداری اش آغاز کرد. بنا بر قانون اداره سنگهه 1941 پادشاهی تایلند، سنگهه تای بر طبق اصل تفکیک سه قوه از نو سازمان دهی شد، که این مشابه شکل نوپدید مبتنی بر قانون اساسی حکومت تای بود که جایگزین پادشاهی مطلق دهه قبل شده بود. سنگهه نوسازمان تای همچنان در بالاترین مقامش یک سنگهه راجه داشت، اما زیر نظر او سه نهاد مجلس سنگهه (شاخه مقننه)، دولت سنگهه (شاخه مجریه) و دادگاه های سنگهه (شاخه قضایی) قرار گرفته بودند. چهل و پنج عضو مجلس به تناسب از بین دو فرقه نماینده سنگهه تای انتخاب می شدند. این دو فرقه یکی بزرگ و سنتی بود به نام مهانیکایی که کوچک تر اما با نفوذتر بود (به دلیل بستگی اش به دربار). در نتیجه کل ساختار اداری سنگهه تای رنگ دموکراسی به خود گرفت. اما عمر این ساخت دموکراتیک کوتاه بود. دو دهه بعد، در طی رژیم خودکامه بسیار متمرکز فیلد مارشال ساریت تانارات، قانون سنگهه دموکراتیک لغو شد. جایش را قانونی گرفت که خود سالاری سنتی شورای ریش سفیدان را از نو برقرار کرد.

حکومت بودایی
رد یک عنصر دموکراتیک آیین بودای آغازین را می توان در مفهوم یکه «شاه برگزیده» آن پیدا کرد. این مفهوم در برخی کتاب های مقدس بودایی دیده می شود، که در آنها تصویری از یک شاه کهن به شکل مهاسماتا یا برگزیده بزرگ رسم شده است، که مردم او را برای حفظ نظم این جهانی انتخاب کرده اند. بر طبق کتاب مقدس، از مهاسماتا انتظار می رفت که در جایی که خشم روا است خشم بگیرد، آنچه را به حق باید نکوهش شود نکوهش کند، و آنان را که مستحق تبعیدند، تبعید کند. گفته می شد که برگزیده بزرگ سهمی از محصول مردم را در ازای خدمت شایسته اش به کسانی که انتخابش کرده بودند، می گرفت. در یک گاه نامه، که به پالی نوشته شده، آمده که بعضی از شاهان سیلانی سری لانکا از اخلاف مهاسماتا بودند. یک جنبه مفهوم سنتی پادشاهی بودایی آن است که یک شاه بودایی خوب همیشه باید به مثابه حامی دمه سیام (1767_1782) می توان دید. با آن که او در آزادسازی سیام از اشغال ارتش برمه کار سترگی کرده بود، اما به سبب رفتار ظالمانه اش، با این قضاوت که این رفتار برای یک شاه بودایی قابل توجیه نیست، سرانجام به دست همرزم پیشینش در جنگ اعدام شد. یکی از گاه نامه های سلطنتی این سؤال را مطرح می کند: اگر شاه فریب کار و نادرست کردار شود، چه می کنید؟ جواب وزیران این است که هر شاهی که رفتارش نادرست باشد، باید او را مانند خائنان مجازات کرد. این گاه نامه نمونه ای از مشارکت عمومی را در فرآیند سیاسی حکومت بودایی به دست می دهد. مطابق با دمه ستم یا، قانون نامه منوی بودایی، که زمانی در بسیاری از قسمت های جنوب شرقی آسیا پذیرفته شده بود، شاه آرمانی با استواری از ده فضیلت شاهانه پیروی می کند، پنج دستور عمومی (برای غیر روحانیان) را رعایت می کند، و در ایام مقدس مجموعه هشت دستور را به جا می آورد. او در زندگی مهربان و خیرخواه همه موجودات است. همچنین او چهار اصل عدالت را رعایت می کند، یعنی ارزیابی درستی یا نادرستی هر عملی که با او شده است، دفاع از آنچه درست و راستین است، کسب مال فقط از راه های عادلانه، و حفظ رفاه کشور فقط از راه های عادلانه. خلاصه، چنین مقرر است که شاه بودایی همیشه زیر فشار اخلاقی رعایایش باشد. اگر شاه عادل نباشد، رعایایش ممکن است در یک قیام همگانی شرکت کنند و او را از تخت به زیر اندازند. به نظر می رسد که مفهوم سنتی بودایی رهبر سیاسی، که مکلف به پیروی از دمه یا «درستکاری» است، در فرهنگ سیاسی بودایی جدید شرق آسیا بن مایه پایداری باشد. این امر هم در مورد یک کشور پادشاهی با سلطنت مشروطه مانند تایلند، و هم در مورد یک جمهوری مانند برمه (میانمار)، لائوس و کامبوج صادق است. گاهی می شنویم که مردم (یا ارتش) چگونه حکومت یک کشور بودایی را که فساد آن معلوم شده، به سبب انحراف از درستکاری بودایی تحت انتقاد شدید قرار می دهند. در دو دهه 1960 و 1970 در تایلند ایستگاه مخفی رادیوی کمونیستی از چنین منطقی پیروی می کرد، به این معنا که رژیم نظامی بانکوک را به نادرستکاری دینی محکوم می کرد. رهبران فاسدی چون تانوم کیتی کاچورن سرانجام به دنبال قیام دانشجویی 1973 خلع شدند. حتی رهبرانی که به طور دموکراتیک انتخاب شده اند از حمله مردم در امان نیستند، البته اگر ثابت شود که نمی خواهند یا نمی توانند بر طبق آرمان های حکومت مطابق درستکاری زندگی کنند. در 1991 وقتی که معلوم شد حکومت چاتچای چون هاوان یکی از رهبران شورای ملی حافظ صلح، قیام کردند. اصطلاح سیاسی انگلیسی Legitimacy (مشروعیت) معمولا در تای به «موافق درستکاری بودن» ترجمه می شود.

دموکراسی بودایی
آزادی و برابری را اغلب دو رکن توأمان دموکراسی جدید خوانده اند. اما هرگاه که برابری برای بقای آزادی خطر ایجاد کند این دو ارزش ممکن است تعارض پیدا کنند. در اواسط دهه 1960 در ژاپن، با نظر به غلبه بر این تناقض دائمی، مفهوم جدیدی از «دموکراسی دمه ای» از سوی یکی از رهبران سوکا گکایی ژاپن پیشنهاد شد. طرفداران آن مدعی اند که فقط از طریق آرمان سیاسی دینی ئوبوتسو میوگو، یا «اتحاد شاه و بودا»، سرانجام دموکراسی دمه ای در سراسر جهان می تواند به دست آید، تا همزیستی مسالمت آمیز و هماهنگ آزادی و برابری را در جهان پدید آورد. دموکراسی که در غرب زاییده شده و پرورده سنت یهودی یونانی گرای اروپا بود، اکنون خواستار آن است که در سطح جهان به کار برده شود. هیچ کشوری در جهان امروز نمی تواند عضوی از خانواده ملت ها تلقی شود، مگر این که لااقل مدعی شود که دموکراتیک است. بنابراین، طبیعی و قابل درک است که کشوری با زمینه تاریخی و فرهنگی کاملا متفاوت به دنبال یک نسخه خاص خود از این ساخت سیاسی غربی بگردد. دموکراسی بودایی شده فقط یکی از این نسخه های متفاوت دموکراسی خواهد بود. آیین بودا این عقیده سیاسی را بر پیروانش تحمیل نمی کند، اما نظریات و سنن بودایی یک رگه دموکراتیک دارند. اصل بنیادی این دین هند باستانی عزت هر انسان است. سنت همیشه محترم دیرنشینی در آیین بودا رنگ دموکراتیک دارد، همان گونه که در خودمختاری سنگهه منعکس شده است. مفهوم کهن «برگزیده بزرگ» کاربرد جدیدی برای دموکراسی مشارکتی فرض می کند. بودادسه بیکو، بر دموکراسی برتری دارد، و اولی را شکل نهایی دومی می خواند.

منابع
یونه ئو ایشی- مقاله آیین بودا و دموکراسی
یونه ئو ایشی- ادیان شرقی و دموکراسی- مترجم حسین لطیفی- انتشارات نسترن پاشایی
سایر اطلاعات:
کد مطلب: te52
وضعیت مطلب: فعال
گروه اصلی: مذهبی     زیرگروه: اصول اعتقادی

دفعات بازدید: 4     محبوبیت: 4   (کمترین=0 و بیشترین=5)    تعداد شرکت کننده در نظر سنجی مجبوبیت: 
تاریخ ثبت: 1401/10/12 ب.ظ 9:50:30


لینک صفحه ی مطلب: https://tadanesh.ir/t?c=te52


هم گروهی ها
image
زیدبن علی بن الحسین برادر امام باقر (ع) مرد صالح و بزرگواری است. ائمه ما او و قیامش را تقدیس کرده اند. در این جهت اختلاف است که آیا زید خودش واقعا مدعی خلافت برای خودش ...


image
ص: 12362 ارزش هر عقیده ای دو گونه است: یکی ارزش نظری و دیگر ارزش عملی.ارزش نظری یک عقیده یعنی میزان انطباق آن عقیده با حقیقت و واقعیت. ارزش نظری یک نظریه فلسفی یا نظریه ...


image
در روند تاثیرپذیری جهان اسلام از اندیشه های جهان غرب، شبهات بسیاری بر رخسار تعالیم و حقایق مذهبی (و اسلامی) عارض شد که بسیاری از خودباختگان ناآگاه نیز آنها را ...


image
مردم شناسی با انسان شناسی تفاوت دارد. مقصود از انسان شناسی، مطالعه جنبه های مشترک و عمومی انسان ها قطع نظر از محیط و فرهنگ آن هاست؛ ولی مقصود از مردم شناسی، مطالعه ...


image
عصر ما، عصر بازنگری و بازگشت به دین است. دو قائمه بزرگ مادیگری و مادی نگری، یعنی پوزیتیویسم (در زمینه اندیشه و علم) و مارکسیسم و کمونیسم (در زمینه عمل و اقتصاد و جامعه ...


image
فیلسوفان دین وجه حاجت بشر را به دین با نیازهای انسان مرتبط می دانند و در این باره، گفته اند که رمز پایداری دین، آن است که دین با نیازهایی از انسان سر و کار دارد که این ...


image
پرسش «جایگاه دین در عرصه زندگی» هم از سوی افرادی مطرح می شود که به مبدأ و معاد عقیده ندارند، هم توسط کسانی که به خدا و معاد ایمان دارند.دیدگاه ها درباره نیاز به دین ...


image
شارع فقط خداستخداوند در قرآن می فرماید: «کان الناس امه واحده فبعث الله النبیین مبشرین و منذرین و انزل معهم الکتاب بالحق لیحکم بین الناس فی ما اختلفوا فیه وما ختلف ...


image
ضرورت و لزوم دین در زندگی انسان ها دین از الفاظی است که بسیار بر زبان ها جاری می باشد و معمولا به کسی دیندار گفته می شود که خدایی برای جهان اثبات کند و برای خشنودی او، ...


image
استاد جعفری در پاسخ به این پرسش که آیا دینی کردن همه امور به این معنی است که هر چیزی را می توان، ابزار و مرکبی برای فهم یا تحقق اندیشه دینی کرد آیا همه چیز به این کار تن ...