امیدواریم مطالب و محصولات ارزشمندی در اختیار شما عزیزان قرار داده باشیم.

search

امام سجاد(ع)


توضیحات کوتاه:

حدیث1 امام صادق (علیه السلام) فرمودند:کان علی بن الحسین (علیه السلام) یلبس الصوف و اءغلظ ثیابه اذا قام الی الصلاة، و کان (علیه السلام) اذا صلی یبرز الی موضع خشن فیصلی ...


توضیحات:

حدیث1
امام صادق (علیه السلام) فرمودند:
کان علی بن الحسین (علیه السلام) یلبس الصوف و اءغلظ ثیابه اذا قام الی الصلاة، و کان (علیه السلام) اذا صلی یبرز الی موضع خشن فیصلی فیه و یسجد علی الارض. عععع؛
امام سجاد (علیه السلام) هنگام نماز لباس پشمی خشن می پوشید و در مکان زبر و سخت به نماز می ایستاد و بر زمین سجده می کرد.
بحار الانوار، ج 46، ص 108.
حدیث2
امام صادق (علیه السلام) فرمودند:
کان علی بن الحسین (علیه السلام) اذا کان شهر رمضان لم یتکلم الا بالدعا و التسبیح و الاستغفار و التکبیر فاذا اءفطر قال: اللهم ان شئت اءن تفعل فعلت.
امام سجاد (علیه السلام) در ماه مبارک رمضان جز به دعا و تسبیح و استغفار و تکبیر لب نمی گشود و سخن نمی گفت، هنگامی که افطار می کرد می فرمودند: معبودا! هر کاری را خواسته باشی انجام دهی انجام خواهی داد.
کافی، ج 4، ص 88، ح 8.
حدیث3
امام صادق (علیه السلام) فرمودند:
کان علی بن الحسین (علیه السلام) یصل ما بین شعبان و رمضان و یقول: صوم شهرین متتابعین توبة من الله.
امام سجاد (علیه السلام) روزه ماه شعبان و رمضان را بهمدیگر می چسباند، و می فرمودند: روزه دو ماه پشت سر هم موجب پذیرش توبه از طرف خداست .
کافی، ج 4، ص 92، ح 3.
حدیث4
امام صادق (علیه السلام) فرمودند:
کان علی بن الحسین (علیه السلام) اذا کان الیوم الذی یصوم فیه، یاءمر بشاة فتذبح و تقطع اءعضاؤ ه و تطبخ، و اذا کان عند المساء اءکب علی القدور حتی یجد ریح المرق و هو صائم، ثم یقول: هاتوا القصاع اغرفوا لال فلان، و اغرفوا لال فلان حتی یاءتی علی آخر القدور، ثم یؤ تی بخبز و تمر فیکون ذلک عشاءه.
روزی که امام سجاد (علیه السلام) روزه می گرفت دستور می داد گوسفندی تهیه و ذبح شود و تکه شود و پخته شود هنگامی که شب می شد سر خود را بالای دیگها خم می کرد تا بوی آبگوشت را با دهان روزه بچشد و بعد از چشیدن می فرمودند: کاسه ها را بیاورید برای فلان خاندان و فلانی پر کنید تا اینکه به آخرین دیگها می رسید نان و خرما آورده می شد، پس این شامش می شد.
بحار، ج 46، ص 71 ؛ من لا یحضره الفقیه 90، ح 1955.
حدیث5
امام صادق (علیه السلام) فرمودند:
کان علی بن الحسین (علیه السلام) لا یسافر الا مع رفقة لا یعرفونه و یشترط علیهم اءن یکون من خدم الرفقة فیما یحتاجون الیه.
امام چهارم (علیه السلام) جز با کاروانی که او را نشناسند مسافرت نمی کرد و با آنان شرط می کرد که از خدمتگزاران کاروان در نیازمندیهای آنان باشد.
بحار الانوار، ج 46، ص 69.
حدیث6
امام صادق (علیه السلام) فرمودند:
کان (علی بن الحسین (علیه السلام)) یقبل الصدقة قبل ان یعطیها السائل، قیل له: ما یحملک علی هذا؟ قال: فقال: لست اقبل ید السائل انما اقبل ید ربی، انها تقع فی ید ربی قبل اءن تقع فی ید السائل...
امام چهارم (علیه السلام) قبل از اینکه صدقه را به فقیر بدهد می بوسید، از امام سؤال شد، حکمت این کار شما چیست؟ فرمودند: من دست پروردگارم را می بوسم نه دست فقیر را، زیرا صدقه قبل از اینکه به دست فقیر برسد در دست خدا قرار می گیرد.
بحار الانوار، ج 46، ص 74.
حدیث7
امام صادق (علیه السلام) فرمودند:
کان علی بن الحسین (علیه السلام) یقول: انی لا حب اداوم علی العمل و ان قل.
امام علی بن الحسین (علیه السلام) می فرمودند: من دوست دارم که بر کار مداومت داشته باشم اگر چه کم باشد.
وسائل الشیعة، ج 1، ص 70.
حدیث8
امام صادق (علیه السلام) فرمودند:
کان علی بن الحسین (علیه السلام) یمشی مشیة کاءن علی راءسه الطیر لا یسبق یمینه شماله.
امام چهارم چنان با آرامش راه می رفت مثل اینکه بالا سرش پرنده ای قرار دارد (که نمی خواهد او حرکتش را متوجه شود و پرواز کند) طرف راست او جلوتر از طرف چپش پیشی نمی گرفت.
مشکاة الانوار، 227.
حدیث9
امام صادق (علیه السلام) فرمودند:
ان زین العابدین بکی علی اءبیه اءربعین سنة، صائما نهاره، قائما لیله، فاذا حضر الافطار جاء غلامه بطعامه و شرابه فیضعه بین یدیه فیقول: کل یا مولای، فیقول (علیه السلام): قتل ابن رسول الله (علیه السلام) جائعا، قتل ابن رسول الله (علیه السلام) عطشانا، فلا یزال یکرر ذلک و یبکی حتی یبل طعامه بدموعه، و یمزج شرابه بدموعه فلم یزل کذلک حتی لحق بالله عزوجل.
امام زین العابدین (علیه السلام) چهل سال برای پدر بزرگوارش گریه کرد، در حالی که روزش، روزه دار بود و شبش، شب زنده داری می کرد، هنگامی که وقت افطار می شد غلامش غذا و نوشیدنی برای او می آورد و جلویش می گذاشت و می گفت: بخور، امام (علیه السلام) می فرمودند: فرزند رسول خدا (علیه السلام) گرسنه و تشنه شهید شد این جمله را تکرار می کرد و گریه سر می داد تا اینکه غذایش با اشک چشمش مخلوط می شد او هموار اینطور بود تا این که به جوار رحمت حق شتافت.
وسائل الشیعة، 2، 923.
حدیث10
امام سجاد(علیه السلام) فرمودند:
لاءن اءدخل السوق و معی درهم اءبتاع به لحما لعیالی و قد قرموا الیه اءحب الی من اءن اءعتق نمسة.
چنانچه وارد بازار شوم و همراهم درهمی باشد که با آن برای خانواده ام گوشتی بخرم که به آن اشتیاق دارند برای من محبوبتر است از اینکه فردی را آزاد کنم.
وسائل الشیعة، ج 15، ص 251، ح 6.
حدیث11
امام باقر (علیه السلام) فرمودند:
کان علی بن الحسین (علیه السلام) یصلی فی الیوم و اللیلة الف رکعة و کانت الریح تمیله بمنزلة السنبلة، و کانت له خمسماءة نخلة، فکان یصلی عند کل نخلة رکعتین، و کان اذا قام فی صلاته غشی لونه لون آخر، و کان قیامه فی صلاته قیام العبد الذلیل بین یدی الملک الجلیل، کان اءعضائه ترتعد من خشیة الله و کان یصلی صلاة مودع یری اءنه لا یصلی بعدها اءبدا.
امام چهارم (علیه السلام) شبانه روز هزار رکعت نماز می خواند و باد همانند سنبلی او را حرکت می داد و او دارای پانصد نخل بود، که کنار هر کدام دو رکعت نماز می خواند، و هنگامی که به نمازش می ایستاد رنگ برنگ می شد و ایستادنش در نماز همانند ایستادن بنده در مقابل پادشاه بزرگ بود، بدن او از خوف خدا می لرزید، و همانند کسی که با نماز وداع می کند و فکر می کند آخرین نماز اوست و دیگر هیچ وقت نماز نخواهد خواند نماز می گزارد.
بحار الانوار، ج 46، ص 79.
حدیث12
امام باقر (علیه السلام) فرمودند:
کان علی بن الحسین (علیه السلام) یصلی فی الیوم و اللیلة اءلف رکعة کما کان یفعل اءمیر المؤمنین (علیه السلام).
امام علی بن الحسین (علیه السلام) شبانه روز هزار رکعت نماز می خواند همانطور که امیرمؤمنان هم چنین می کرد.
بحار الانوار، ج 46، ص 61.
حدیث13
امام باقر (علیه السلام) فرمودند:
کان لابی (علیه السلام) فی موضع سجوده آثار ناتئة و کان یقطعها فی السنة مرتین، فی کل مرة خمس ثفنات، فسمی ذاالثفنات لذلک.
در سجدگاه پدر بزرگوارم آثار ورم بود و سالی دوبار آن را قطع می کرد در هر مرتبه پنج لایه پینه بود از این جهت او را ((ذو الثفنات)) نامیدند.
بحار الانوار، ج 46، ص 6.
حدیث14
امام باقر (علیه السلام) فرمودند:
ان اءبی علی بن الحسین (علیه السلام) ما ذکر الله عزوجل نعمة الا سجد، و لا قراء آیة من کتاب الله عزوجل فیها سجود الا سجد و لا دفع الله عزوجل عنه سوء یخشاه اءوکید کائد الا سجد و لا فرغ من صلاة مفروضة الا سجد، و لا وفق لاصلاح بین اثنین الا سجد و کان اءثر السجود فی جمیع مواضع سجوده، فسمی السجاد لذلک.
پدرم علی بن الحسین (علیه السلام) هیچ گاه نعمتی را یاد نمی کرد جز اینکه سجده شکر انجام می داد، و آیه ای از کتاب خدا را نمی خواند که دارای سجده بود مگر اینکه سجده می کرد، و هر گاه خداوند، مکر حیله گری یا خطری را از او بر طرف می کرد سجده شکر بجا می آورد و هر وقت از نماز فارغ می شد سجده می کرد و زمانی که موفق می شد بین دو نفر اصلاح کند سجده می کرد و طوری بود که اثر سجده در تمام اعضاء هفتگانه سجده او نمایان بود از این جهت او سجاد نامیده شد.
بحار الانوار، ج 46، ح 6.
حدیث15
لو مات من بین المشرق و المغرب لما استوحشت بعد اءن یکون القرآن معی؛
اگر تمام کسانی که در میان مشرق و مغرب هستند از دنیابروند (و من تنها بمانم) و قرآن با من باشد وحشت مرا نمی گیرد (و نمی ترسم).
بحارالانوار، ج 46، ص 107.
حدیث16
امام باقر علیه‌السلام :
کانَ یُصَلّی صَلاةَ مُوَدِّعٍ یَری أنَّهُ لایُصَلِّی بَعدَها أبَدَا ؛
امام سجّاد علیه‌السلام مانند کسی که آخرین نماز خود را به جای می‌آورد ، نماز می‌گزارد. او چنین می دید که پس از آن هیچ‌گاه نماز نمی‌گزارد .
. همان ، ج 46 ، ص 79 .
حدیث17
امام باقر علیه‌السلام :
کانَ أثَرُ السُّجُودِ فِی جَمیعِ مَواضِعِ سُجُودِهِ فَسُمِّیَ السَجّادُ لِذلِکَ ؛
اثر سجده در تمام مواضع هفت گانه سجده او(امام سجاد علیه لسلام) نمایان بود ؛ از این جهت «سجّاد» نامیده شد .
. بحار الأنوار ، ج 46 ، ص 6 .
حدیث18
امام صادق علیه‌السلام :
یُنادِی مُنادٍ یَومَ القیامَةِ أینَ زَینُ العابِدینَ؟ فَکَأنّی أنظُرُ إلی عَلِیِّ بنِ الحُسَینِ علیه‌السلام یَخطُرُ بَینَ الصُّفُوفِ ؛
روز قیامت منادی ندا می‌دهد : «زیور عبادت کنندگان کجاست؟» گویا علی بن‌حسین علیه‌السلام را می‌بینم که میان صف‌ها با ابّهت گام بر می‌داد .
. میزان الحکمه ، ح 1131 .
حدیث19
قالَ الامام ابو عبدالله - علیه السّلام - : کان علی بن الحسین اذا اتاهُ ختنُهُ علی ابنتهِ او علی اختِهِ، بَسَطَ له ردائُه ثم اجلسَهُ ثم یقول: مرحباً بمن کفی المؤنةَ و سَتَرَ العورة.
امام صادق - علیه السّلام - فرمودند: سیرة (امام) علی بن الحسین این بود که هنگامی که یکی از دامادهای او (شوهر دختر یا شوهر خواهر او)، بر او وارد می شد، امام - علیه السّلام - عبای خود را بر زمین، پهن می نمود و وی را بر آن می نشاند، سپس می فرمودند: آفرین بر کسی که مخارج ناموس مرا می پردازد و او را حفظ می کند.
«وسائل الشیعه، ج 14، ص 24»
حدیث20
قال الامام السجاد ـ علیه السّلام ـ : اللّهم انّی اسئلک ان تملَاَء قلبی حُبّاً لکَ.
امام سجاد ـ علیه السّلام ـ در دعا اینگونه می فرمودند: خداوندا قلب مرا از محبت به خودت سرشار نما.
«بحارالانوار، ج 95، ص 93»
حدیث21
الإمام الصادق علیه السلام :
إنَّ عَلِیَّ بنَ الحُسَینِ علیه السلام استَقبَلَهُ مَولیً لَهُ فی لَیلَةٍ بارِدَةٍ ، وعَلَیهِ جُبَّةُ خَزٍّ ومِطرَفُ خَزٍّ وعِمامَةُ خَزٍّ وهُوَ مُتَغَلِّفٌ بِالغالِیَةِ ، فَقالَ لَهُ : جُعِلتُ فِداکَ ، فی مِثلِ هذِهِ السّاعَةِ عَلی هذِهِ الهَیئَةِ إلی أینَ ؟
قالَ : فَقالَ : إلی مَسجِدِ جَدّی رَسولِ اللّه‌ِ صلی الله علیه و آله ، أخطُبُ الحورَ العینَ إلَی اللّه‌ِ عَزَّوجَلَّ .
امام صادق علیه السلام :
خدمتکار علی بن الحسین (زین العابدین) علیه السلام ، ایشان را در شبی سرد ، ملاقات کرد ، در حالی که جامه و ردا و عمامه‌ای از خَز پوشیده و خود را با عطری ، خوش‌بو کرده بود . گفت : فدایت شوم! در چنین ساعتی و با این وضع ، ره‌سپار کجایی؟
امام علیه السلام فرمود : « به مسجد جدّم پیامبر خدا می‌روم تا از خدای عز و جلحوریان را خواستگاری کنم » .
الغالِیَةُ : نوع من الطیب مُرکّب من مسک وعنبر ودُهن ، والتغلّف بها : التلطُّخُ (النهایة : ج 3 ص 383 «غلا») .الکافی: ج 6 ص 517 ح 5 ، بحار الأنوار: ج 46 ص 59 ح 13 .
حدیث22
امام صادق علیه السّلام فرمودند:
بَکی عَلیُّ بْنُ الحُسَینِ علیه السّلام عِشْرینَ سَنَةً وَ ما وُضِعَ بَیْنَ یَدَیْهِ طَعامٌ اِلاّبَکی؛
امام زین العابدین علیه السّلام بیست ساله (به یاد عاشورا) گریستند و هرگز طعامی پیش روی او نمی گذاشتند مگر اینکه گریه می کردند.
بحارالانوار، ج 46، ص 108
حدیث23
امام سجاد علیه السّلام فرمودند:
اِنّی لَمْ اَذْکُرْ مَصْرَعَ بَنی فاطِمَةَ اِلاّ خَنَقَتْنی لِذلِکَ عَبْرَةٌ ؛
من هرگز شهادتِ فرزندان فاطمه (علیها السّلام) را به یاد نیاوردم، مگر آن که بخاطر آن، چشمانم اشکبار گشت .
بحارالانوار، ج 46، ص 109
حدیث24
قال الصادق - علیه السلام -:
کان (السجاد) - علیه السلام - اذا حضرت الصلاة اقشعر جلده و اصفر لونه و ارتعد کالسعفة ؛
چون وقت نماز فرا می رسید بدن امام زین العابدین (علیه السلام) می لرزید و رنگ چهره اش زرد می شد و مانند شاخه نخل خرما و مرتعش می شد.
(بحارالانوار، ج 84، ص 247).
حدیث25
قال الامام الصادق -علیه السلام-:
کان علی بن الحسین - علیهماالسلام - اذا قام الی الصلاة ، تغیر لونه .فاذا سجد لم یرفع راءسه حتی یرفض عرقا ؛
امام سجاد (ع ) وقتی به نماز می ایستاد رنگش دگرگون می شد و چون به سجده می رفت سربر نمی داشت تا آن که عرق از وی می ریخت .
(فروع کافی ، ج 3، ص 300)
حدیث26
امام سجاد(علیه‌السلام) می فرمایند:
اگر همه‌ی مردم از شرق تا غرب عالم بمیرند با وجود قرآن در کنار من، هرگز احساس وحشت و تنهایی نکنم.
(بحارالانوار/89/239)
حدیث27
امام باقر علیه‌السلام می فرمایند :
کانَ اَبی زَیْنُ الْعابِدینَ علیه‌السلام اِذا نَظَرَ اِلَی الشَّبابِ الَّذینَ یَطْـلُبونَ الْعِلْمَ اَدْناهُمْ اِلَیْهِ وَ قالَ : مَرحَبا بِکُمْ اَ نْتُمْ وَدائِعُ الْعِلْمِ وَ یوشِکُ اِذْ اَ نْتُمْ صِغارُ قَوْمٍ اَنْ تَـکونوا کِبارَ آخَرینَ ؛
پدرم [امام] زین‌العابدین علیه‌السلام ، هر گاه به جوانانی که دانش می‌اندوختند ، می‌نگریست ، آنان را به خود نزدیک می‌کرد و می‌فرمود : آفرین بر شما که امانت‌های [مردم برای آموختن]دانشید و به‌زودی شما کم‌سالان جامعه ، بزرگان جامعه‌ای دیگر می‌شوید .
الدر النظیم فی مناقب الائمة اللهامیم ، ص 587 .
حدیث28
حضرت امام سجاد (علیه السلام) می فرمایند:
هیچ جرعه ای سرنکشیدم که نزد من خوشتر از جرعه ی خشمی باشد که با آن طرف مقابل را کیفر ندهم.
اصول کافی، ج2، ص 109.
حدیث29
امام صادق (علیه السلام) فرمودند:
ان علی بن الحسین (علیه السلام) کان اءحسن الناس صوتا بالقرآن و کان یرفع صوته حتی یسمعه اهل الدار.:
امام علی بن الحسین (علیه السلام) از نظر صوت قرآنی نیکوترین فرد بود و صدای قرآن خواندنش را بلند می کرد تا اهل خانه بشنوند و بهره مند گردند.
وسائل الشیعه، ج 4، ص 858.

سایر اطلاعات:
کد مطلب: t2bbb
وضعیت مطلب: فعال
گروه اصلی: مذهبی     زیرگروه: حدیث

دفعات بازدید: 16    
محبوبیت: 4   (کمترین=0 و بیشترین=5)    تعداد شرکت کننده در نظر سنجی مجبوبیت: 
تاریخ ثبت: 1401/10/15 ق.ظ 8:56:30


لینک صفحه ی مطلب: https://tadanesh.ir/t?c=t2bbb


هم گروهی ها
انعقاد نطفه ی فاطمه سلام الله علیه و آله به امر خداوند و با برنامه ی خاص، انجام گرفت. روایت است که: در ماه شعبان روزی پیامبر صلی الله علیه و آله خدا در ابطح با گروهی از ...
حدیث1 امام صادق(سلام الله علیه):إنّ الیَقینَ أفضَلُ مِن الإیمانِ، وما مِن شی‌ءٍ أعَزُّ مِن الیَقینِ؛یقین برتر از ایمان است و هیچ چیز کمیاب‌تر از یقین نیست.الکافی: ج ...
حدیث1 پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله):مَن ماتَ ومِیراثُهُ الدَّفاتِرُ وَالْمَحابِرُ وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ؛هر که بمیرد و میراث او دفترها و دوات باشد، بهشت بر او ...
حدیث1 قالَ أمِیرِ الْمُؤْمِنینَ - علیه السّلام - : إیّاکمْ وَ الْجِدالَ فَاِنَّهُ یُورِثُ الشَّک فِی دِینِ الله.أمیرالمؤمنین - علیه السّلام - فرمودند: بپرهیز از جدل، ...
حدیث1 قالَ الامام الرِّضا ـ علیه السّلام ـ :إذا خَرَجْتَ مِنْ مَنْزلِکَ فی سَفَرٍ اَوْ حَضَرٍ، فَقُلْ: بِسْمِ اللهِ، آمَنْتُ بِاللهِ، تَوَکَّلْتُ عَلَی اللهِ، ما ...
حدیث1 قال الإمام علی - علیه السلام - : من آتاه الله مالاً فلیَصل به القَرابة و لیُحسن منه الضیافة.امام علی - علیه السلام - فرمودند: هر که خداوند به او ثروتی دهد، باید با ...
حدیث1 قال الإمام زین العابدین (علیه السلام) :القول الحسن یثری المال، و ینمی الرزق، و ینسئ فی الأجل، و یحبب إلی الأهل، و یدخلالجنة.امام سجاد (علیه السلام) فرمودند:گفتار ...
حدیث1 قال رسول الله (صلی الله علیه و آله وسلم) :ما أکَلَ العَبدُ طَعاما أحَبَّ إلَی اللّه ِ مِن کَدِّ یَدِهِ ، ومَن باتَ کالاًّ مِن عَمَلِهِ باتَ مَغفورا لَهُ ؛پیامبر ...
حدیث1 قال رسول الله - صلی الله علیه و آله - : مَنْ ارادَ ان تُستَجابُ دعَوَتُهُ و اَن تکشِفَ کُرْبَتُه فَلیُفَرّج عَن مُعسرٍ.رسول خدا - صلی الله علیه و آله - فرمودند: کسی ...
حدیث1 قال الامام علی - علیه السّلام - : معاشر الناس الفقهَ ثم المَتجَر و اللهِ لَلربا فی هذه الاُمّة اَخفی من دَبیب النَّمل علی الصّفا.امام علی - علیه السّلام - فرمودند: ...