همای جان من سوی مدینه پر زند امشب(ولادت)
دلم در محفل قدوسیان ساغر زند امشب
گمانم ذات رب العالمین در این شب شیرین
تبسم بر تبسم های پیغمبر زند امشب
سلام الله بر این لیلۀ قدری که زهرا را
مبارک ماه در ماه مبارک سرزند امشب
محمد هم چو باغ لاله از هم واشده امشب
تعالی الله امیرالمؤمنین بابا شده امشب
شب است و نیمۀ ماه خدای داور است امشب
شب عید حسن، میلاد سبط اکبر است امشب
تعالی الله ای سادات عالم چشمتان روشن
که قرآن محمد روی دست کوثر است امشب
زیارتگاه پیغمبر بود آیینۀ رویش
که بر آیات رخسارش نگاه حیدر است امشب
ز پا تا سر همه میراث ختم المرسلین برده
خدایی طلعتش دل از امیرالمؤمنین برده
تعالی الله بر جسمش سلام الله بر جانش
که می بوسد محمد لحظه لحظه همچو قرآنش
سلام آفتاب و آسمان و اختران او
بر این ماهی که امشب فاطمه دارد به دامانش
از آن ترسم که گویم کفر، ورنه فاش می گفتم
که حتی از خدا دل می برد لب های خندانش
مبارک باد این مولود بر پروردگار او
الا ماه خدا امشب تو باش آیینه دار او
شب عید است ای یاران خبر سازید یاران را
به فرق روزه داران ابر رحمت ریخت باران را
جمال بی مثال خویش را
بگشوده بی پرده
خدا در ماه روزه داد عیدی روزه داران را
امیرالمؤمنین در دست خود دسته گلی دارد
که باید کرد قربانی به پایش گلعذاران را
حسن نامش حسن خَلقش حسن خُلقش حسن خویش
همانا حسن نامحدود حق پیداست بر رویش
سحر با ما جمال حی سرمد را تماشا کن
به خال و خط او قرآن احمد را تماشا کن
به قرص آفتاب فاطمه بر شانۀ حیدر
در این ماه خدا ماه محمد را تماشا کن
نه تنها در مدینه در تمام عالم هستی
به یمن مقدمش خلد مخلد را تماشا کن
تمام آفرینش مانده در حال سجود امشب
خدا هم جشن بگرفته است در ملک وجود امشب
الا ای روزه داران شافع فردایتان است این
جمال بی مثال خالق یکتایتان است این
هنیئا لک مبارک باد، چشم جانتان روشن
که جان جان عالم رهبر و مولایتان است این
به پا خیزید و جان گیرید بر کف ای سحرخیزان
فروغ دل، چراغ روشن شب هایتان است این
به شکر مقدمش با خنده باید ترک جان گفتن
نه ترک جان سزد با ترک جان ترک جهان گفتن
سلام الله بر صبر وی و صلح و قیام او
سماواتی زمینی هر دو تسلیم نظام او
اگر فرمان آتش بس کند صادر علی عینی
وگر از جنگ گوید وحی حق باشد کلام او
توان از قلعۀ خیبر کند در چون پدر آری
همانا صلح او تیغی است بران در نیام او
نشاید کرد انکار اقتدار و همت
او را
که در جنگ جمل دیدیم عزم و قدرت او را
به هر عصر و زمان، تاریخ با ما این سخن دارد
قیام کربلا خود ریشه از صلح حسن دارد
حسن با صلح و صبر خود حمایت می کند دین را
اگرچه هم چو حیدر بازوی خیبرشکن دارد
به صلح و صبر و عزم و همت ایثار او سوگند
که شیعه هر چه دارد زآن امام ممتحن دارد
همانا چشم او بگذشته و آینده را بیند
امامش خوانده پیغمبر چه برخیزد چه بنشیند
الا ای قبر بی شمع و چراغت کعبۀ دل ها
مزار بی چراغت تا ابد خورشید محفل ها
به قرآن می خورم سوگند کز اسلام و از قرآن
تو با ایثار و صبر خود شدی حلال مشکل ها
تو خوردی خون دل تا دین و قرآن جاودان ماند
ولی قدر تو را نشناختند افسوس! جاهل ها
شهادت می دهم مولا! تو بر عالم امام استی
نه بر عالم، حسین بن علی را هم امام استی
سلام انبیا بر اشک زوار بقیع تو
دلم عمری است گردیده گرفتار بقیع تو
به رضوان می فروشم ناز تا محشر اگر یک شب
گذارم روی خود بر روی دیوار بقیع تو
دری بگشا به رویم از کرم ای یوسف زهرا
که هم چون شمع سوزم در شب تار بقیع تو
خوشا آن شب که «میثم» همچو آه از سینه برخیزد
سرشک خویش را بر خاک پای زائرت ریزد
نخل میثم: مجموعه اشعار/ غلامرضا سازگار (میثم)؛ مقدمه محمدعلی مجاهدی (پروانه)/قم: حق بین، 1392
در حال پردازش...
تماس با ما